Boekentip “En nu.. Zitles?”

Begonnen als ‘Penny meisje’ met verzorgpony’s droomde ik ervan om later instructrice te worden. Ik kijk in mijn boekenkast en zie de boeken die ik als puber las: longeren met Lammert Haanstra, ‘De man die naar paarden luistert’ van Monty Robberts, Nathalie Penquits ‘Paardenschool’ en las met net zoveel plezier het ‘Gymnasium des Pferdes’ als de ‘handleiding tbv ‘Nederlandse Ruiters en hun instructeurs’. Veel hiervan al toegepast bij alle paarden waar ik mee in contact kwam. Er kwam dan ook een droom uit toen ik 21 jaar geleden naar Deurne mocht – zonder eigen paard. Ik leerde van de lieve paarden die beschikbaar gesteld waren door eigenaren aan de school. Helaas, heeft dit ‘ponykamp waarbij ik keihard moest werken én heb mogen lesgeven’ voor mij maar 2 jaar geduurd. Het 3e jaar, waarna je jezelf instructeur mocht noemen heb ik niet gehaald. Alle theorie gehaald, maar de praktijk was niet goed genoeg. Alles lag aan mijn houding in het eerste jaar, dus tijdens mijn 2e stage heb ik 6 maanden zitles gehad.. ik zat daarna wel rechtop, maar zo gestrest en verstijfd van de zenuwen dat ik niet meer kon inwerken. Daarna heb ik weer plezier gekregen in het rijden. In de 18 jaar daarna heb ik door de opgedane kennis en ervaringen veel geweldig gave ‘minder brave’ paarden mogen inrijden, opleiden en bijrijden. Ik vind het leuk om de puzzel ‘op te lossen’/ net zolang te blijven zoeken totdat je een echte happy athleet ziet. Het was echt heel gaaf om deze paarden te zien groeien en dan niet alleen de juiste bespiering, maar vooral ook weer leergierig te laten worden, door oa dressuurmatig ontspannen te trainen in het bos en ze te laten spelen met springgerichte/ working equitation oefeningen. Dat wat de eigenaren vaak niet durfde én ik dan juist 2x pw mocht doen 😀

Niet alleen de paarden groeide, ikzelf ook: door alle fysiotherapeutische kennis, bijscholingen, trainingen (acht jaar FysioSport en zeven jaar Pilates les gegeven) en mezelf persoonlijk te blijven ontwikkelen. Merkte ik hoeveel profijt de paarden daar weer van hadden én nog steeds hebben door de kennis over te dragen in mijn behandelingen en trainingen voor ruiters.

De afgelopen drie jaar heb ik geen paard meer gereden – mis het verschrikkelijk -, maar het is de consequentie van de keuzes die ik heb gemaakt; toffe reizen en het daarna opzetten van mijn mobiele praktijk voor fysiotherapie, sportmassage en trainingen voor ruiters. Een heel gaaf avontuur, wat me heel veel plezier, pretoogjes én voldoening geeft!

Nu wordt er tijdens de workshops en trainingen voor ruiters regelmatig aan me gevraagd of ik ook ‘houding & zit/ Franklin ballen trainingen op het paard geef’ én tjaaa… Jahaaa, dan gaat ‘die droom’ toch weer kriebelen.. vandaar dat ik de opleiding tot Ruiter Coach bij de Gelukkige Ruiter Academy ga doen die start in maart 2021. In 2022 mag ik jullie dan ook officiëel zitles geven! Maar zolang hoeven jullie niet te wachten voordat je zitles hoeft te krijgen.. je kan de aankomende weken al starten, vraag eventueel je instructeur om hulp!

Waarom zitles?
Wist je dat bij de Spaanse Rijschool ruiters de eerste twee jaar alleen maar tussen de pilaren en aan de longe zitles krijgen? Ze mogen pas zelfstandig gaan rijden als zij aan de volgende voorwaarden voldoen: volledig onafhankelijk kunnen bewegen, de bewegingen van het paard perfect kunnen volgen zonder te storen, de zithulpen begrijpen én kunnen doseren in de juiste mate en het juiste moment. Al deze voorwaarden leer je tijdens een zitles. Wordt deze kennis wel eens toegepast bij kinderen? Er zijn maneges waar kinderen van 8 – 10 jaar alleen mogen rijden met een knoop in de teugel (alleen het uiteinde vd teugel vasthouden en hun bokriempje). De eigenaren doen dit ter behoud van hun pony’s en wachten tot de kinderen pas voldoende motorisch ontwikkeld zijn (grof -> fijn), voordat ze met een contact teugel mogen rijden. De kinderen een extra mogelijkheid bieden op stal om te kunnen buitenspelen (schommelen/ klimmen/ klauteren/ rennen/ balspel) geeft ze de gelegenheid om zich grof motorisch beter te kunnen ontwikkelen, zodat ze daarna de fijn motorische hulpen op hun pony makkelijker kunnen uitvoeren.

Wil je inspiratie opdoen over houding & zit en ruiter oefeningen?
Blader eens door deze boeken: ‘Handleiding tbv ‘Nederlandse Ruiters en hun instructeurs’, ‘Trainen tot een goed gaand paard’ en ‘Training van ruiter en paard’ van Lammert Haanstra én vooral ook door ‘Zen & Horseback Riding’ van Tom Nagel. 

Het is zelfs beter om coördinatie oefeningen korter (max 5 min) en vaker te herhalen (dagelijks/ wekelijks), dan één keer heel lang – leerde ik als fysiotherapeut. Zowel voor jezelf als om je paard er aan te laten wennen, want het is direct een balans oefening voor je paard als jij je in allerlei richtingen beweegt.

Zou het tof vinden als je een filmpje maakt van jouw zitles en deze deelt op social media én me natuurlijk wel tagd 😀

Week 1
(alles in stap met beugels + knoop in de teugels, zodat je eventueel wel de teugels kan oppakken mocht dit nodig zijn)

-> diverse rustig uitgevoerde souplesse oefeningen voor de enkels, heupen, lage rug, boven rug, nek, schouders en polsen.

-> diverse houdingsinstructie (zie video’s B/L, M/Z/ ZZ) die ik je al zonder paard heb laten doen, maar nu met paard

Week 2
Alles in stap en in draf met beugels + knoop in de teugel

-> Herhalen vd diverse oefeningen

Week 3
Idem maar nu in stap, draf en galop

Week 4
Idem maar nu al het bovenstaand zonder beugels (waar mogelijk)

Week 5
Al het bovenstaande maar dan met balkjes, cavaletti of in- uitjes terwijl je met handen op je hoofd in verlichte zit erover heen gaat, “vliegen”, etc.

Week 6
Al het bovenstaande maar dan met een dubbeltaak:
houding behouden + diverse zithulpen geven voor de diverse dressuuroefeningen

Doe het voor jezelf, maar bovenal voor je paard(en)!

Met sportieve groet,
Jade Reinders

“ervaren fysiotherapeute die graag sportmassages en trainingen voor ruiters geeft, want ik ben er van overtuigd dat als de ruiters fitter, soepeler én meer ontspannen zijn, de paarden minder blessures krijgen”